Maria Montessori swoją pedagogikę zbudowała na gruncie poszanowania potrzeb i natury dziecka, została ona opatrzona bogatym zestawem pomocy rozwojowych. Wychowanie w jej rozumieniu oznacza wspieranie dziecka, które pragnie samodzielnie odkrywać otaczający je świat. Jednolite i spójne poglądy Marii Montessori mające charakter holistyczny, idące za tym metody i sposoby indywidualnej pracy z dzieckiem, zestawy pomocy rozwojowych, wszystko to tworzy układ współgrających ze sobą elementów. To pozwala nazwać efekt wieloletniej pracy systemem wychowania. Od nazwiska autorki nazwanym montessoriańskim. Jej wszechstronnie rozwinięta osobowość, umiejętność obserwacji i niezwykła pokora w stosunku do małego dziecka pozwoliły pójść za dzieckiem. Odkrywać kolejno jego zainteresowania, naturę, potrzeby tak samo doświadczalnie i samodzielnie, jak dziecko odkrywa to, co je otacza. I właśnie takie podejście, pełne zrozumienia i rozwagi doprowadziło ją do sukcesu na gruncie pedagogicznym.

System Marii Montessori został opracowany na początku dwudziestego wieku. Był jednym z tych systemów pedagogicznych, które zrodziły się w ramach ruchu zwanego w Europie "Nowym Wychowaniem", a w Stanach Zjednoczonych Ameryki "Progresywizmem". Ruch ten wzrósł na fali wzrastającej krytyki szkoły konwencjonalno - tradycyjnej, z jej formalizmem dydaktycznym, rygoryzmem wychowawczym, intelektualistyczną jednostronnością oraz oderwaniem od zmieniających się warunków życia, doprowadziły do powstania nowych koncepcji w teorii kształcenia.

W pedagogice Marii Montessori dziecko jest autorem własnego rozwoju. Jest podmiotem działającym. Jak wyraża się Maria Montessori - "Dziecko ma być budowniczym samego siebie "

Codzienne odkrywanie otaczającego świata, subiektywne, empatyczne odczuwanie jego istnienia pozwala dziecku kształtować nie tylko umysł i ciało, ale także osobowość i światopogląd.